Tuhfetü’l-Uşşakiyye

Tuhfetü'l-Uşşâkiyye, bir dervişin derûnî yolculuğu (seyr ü sülûk) esnasında hayatın bütününü nasıl kuşatması gerektiği, ibadetlerin ve zikrin yapılışı, dervişlik ahlakının kişide nasıl yerleşeceği, zikir usulleri ve bir günün her anında neler yapılması gerektiğini anlatan, bir bakıma sufinin her anını disiplin altına alan anlatımlarda bulunan bir risaledir. Bu eseri, bir diğer Uşşâki şeyhi Abdurrahman Sami Efendi birtakım eklemeler yaparak yeniden kaleme almıştır. Bu kitap Sami Efendi'nin yazdığı Tuhfetü'l-Uşşakiyye'nin Mahmud Erol Kılıç tarafından hazırlanmış halidir. Risalenin en önemli yönü 18. yüzyılda Uşşâki tarikatının zikir usulünü sarih bir surette anlatmasıdır. Bu risale Uşşâkî âdâb ve erkânı açısından önemli bir eserdir.

Tuhfetü'l-Uşşâkiyye'nin asıl yazarı Osmanlı'nın İbn Arabî'si olarak tanınan meşhur Halveti şeyhi Abdullah Salâhaddîn Uşşâki'dir. Abdurrahman Sami Efendi bu kitabı birtakım ilavelerle yeniden neşretmiştir. Her iki risaleyi ihtiva eden bu kitabı Mahmud Erol Kılıç Hoca yayına hazırladı. Kitap, ülkemizde tekkelerin kapatıldığı tarihe kadar ibadet ü taata ve sosyal hayata katkılarıyla en etkili ve geniş satha yayılmış Halveti tekkelerinde uygulanan usul ve erkanı anlatması açısından hem günümüz Müslümanına pratikte uygulanabilecek âdâb dersi veriyor hem de tarihe ışık tutuyor.