İstanbul’un Sakinleri

Kulağımıza hep bir yerlerden çalınır: Derler ki, İstanbul sadece bir şehir değildir. İstanbul'un uzağında olan için bu sözün pek bir anlamı olmayabilir. Fakat şehrin içinde yaşayan, bir ara konaklayan veya şöyle kıyısından geçip gidenler için bile İstanbul artık başka bir anlam kazanmaya başlar.   Ancak bu şehri İstanbul yapan asıl unsurlardan biri de sinesinde barındırdığı martılar, güvercinler, köpekler, kediler ve cümle sokak hayvanları değil midir? İstanbul asıl rengini, sesini, kokusunu ve güzelliğini bu canlılarla birlikte kazanmıyor mu? Ve hal böyleyken, şehrin esas "sakinleri" de bizler değil aslında onlar olmuyor mu?   Bu kitapta, İstanbul'da yaşayan, bir zamanlar buraya yolu düşmüş olan, bu şehri özleyen herkesin kendi hayatından bir şeyler bulacağı metinler yer alıyor. 18 yazarın, kitabın temasını odağa alarak yazdıkları öykü ve anlatılar ilk kez okurun beğenisine sunuluyor. Üstelik sadece İstanbul değil, bu sefer odakta şehri onlarla paylaştığımız, şehirle adeta özdeşleşmiş martılar, güvercinler, kediler ve köpekler de yazarların anlatılarına eşlik ediyor, onları derinleştiriyor ve daha da anlamlı hale getiriyor. Ve böylece, Şehr-i İstanbul hepimizi bir kez daha yamacına topluyor.

İstanbul’un yaşamöyküsünü martılar, güvercinler, kediler ve köpekler yazarken, bu kitaba metinleriyle dahil olan yazarlarımız da “İstanbul’un gerçek sakinleri”nin öykülerini yazdılar: Kimi bir martının kanadına takıldı, kimi bir kedi miyavlamasının peşine düştü. Kimi bir köpekle çöplüklerde, varoşlarda, deniz kenarlarında yürüyüşe çıktı. Bazısı bir kargayla sohbet etti, bazısı bir güvercinin son bakışına değdi. Ama her biri de İstanbul’da soluklandı, İstanbul’a düştü, İstanbul’la cebelleşti. İstanbul'u ruh ve renk katan bütün canlılara dair...

İstanbul’u martısız, kedisiz, köpeksiz veya güvercinsiz hayal etmek mümkün mü? Bu canlılara, İstanbul’un oyun arkadaşları da diyebiliriz. Öyle ki, onları bir an için İstanbul’dan çekip alsak geriye rengini, müziğini, heyecanını kaybetmiş ruhsuz bir şehir kalır. Ve bir şehir hayvanlarıyla böylesine içli dışlıyken, buranın asıl yerlilerinin onlar olduğunu düşünmek abartı olmasa gerek... İstanbul’un yaşamöyküsünü martılar, güvercinler, kediler ve köpekler yazarken, bu kitaba metinleriyle dahil olan yazarlarımız da “İstanbul’un gerçek sakinleri”nin öykülerini yazdılar: Kimi bir martının kanadına takıldı, kimi bir kedi miyavlamasının peşine düştü. Kimi bir köpekle çöplüklerde, varoşlarda, deniz kenarlarında yürüyüşe çıktı. Bazısı bir kargayla sohbet etti, bazısı bir güvercinin son bakışına değdi. Ama her biri de İstanbul’da soluklandı, İstanbul’a düştü, İstanbul’la cebelleşti.