İffet-i Kalp

Ağlıyorum…  Her anıma bir gözyaşı damlıyor.    Biliyorum, kelimeydi o.    Varlığı yokluğun ellerinden kurtaran kelamdı.    En güzel kudretin kelimesiydi o. Üfledi, âmâ gözler açıldı; dermansız dertler iyileşti; ölüler dirildi.    Kelimemdi o benim. Biricik kelimesiydi annesi Meryem’in.  Vakit akşam… İsa’mın müjdesi kulaklarımda:  “Ben gidiyorum, o gelsin!  Faraklit gelsin  Ahyet gelsin!” Nuriye Çeleğen Hz. İsa’nın mübarek annesi Hz. Meryem'i, “iffetini en güzel şekilde koruyan" o kalp çiçeğinin asırlara ışık tutan hikâyesini dupduru bir dille anlatıyor. Meryem olmanın, velayet mertebesinde bir “kul” olmanın, en büyük peygamberlerden birini yetiştiren bir “anne” olmanın kalplere nakış gibi işlenecek öyküsü...