Çamur Çocuk

"Ama ben geçmişimi anlatmayacağım. Şu anki, kamptaki hayatımı, tam da bugünden itibaren anlatacağım."     Bir grup belgesiz göçmen çocuk, mülteci kampındaki yeni hayatlarında sıkışıp kalır. İsimlerini ve nereden geldiklerini bilen, ancak kimlikleri olmadığı için sadece harflerle adlandırılan bu çocuklar, hikâyelerini anlatmak ve bir yuvaya sahip olmak isterler. Kendi aralarında yeni bir aile kurmaya çalışırken eski kimlikleriyle ilgili hatıralarını da canlı tutarlar. Çocuklar seslerini duyurabilecek ve insanları kendilerine inandırabilecekler mi? Ya başaramazlarsa onlara ne olacak?  Her yaştan okuyucuyu büyüleyecek etkileyici bir roman.   

Okuyanlara Çizgili Pijamalı Çocuk ve Yol‘u hatırlatacak olağanüstü bir roman. Büyülü gerçekliğin izleri okuyuculara bambaşka bir dünyayı anlatıyor. Kitapta mülteci kampındaki insanların gerçekten yaşadığı olaylar anlatılıyor. Çamurdan ekmek kırıntıları toplayan ve oyuncak bulmak için çöpleri karıştıran çocuklar hikâyeye yoğun bir duygu katıyor. Steve Tasane’nin yalın fakat etkileyici anlatımı bu hikâyeyi başarıyla tamamlıyor. Hikâyedeki çocuklar isimleri olmasa bile okuyucunun zihninde karakterleriyle özdeşleşiyorlar. Örneğin Çocuk I’nın sonsuz iyi mizacı ve sürekli V’nin inatçılığı, cesareti ve sevimli alınganlığıyla uğraşması karakterlerin gerçekliğini artırıyor. Çamur Çocuk, masalsı hikâyesiyle evrensel bir öneme sahip. Sadece çocukların çektikleri acıları değil, her şeye rağmen sahip oldukları yaratıcılığı, bir yere ait olma isteklerini, beslenmeye, gülmeye ve oyuna olan özlemlerini net bir şekilde anlatıyor. Her şeyden önce, çocukların birbirlerine karşı gösterdikleri cömertlik ve merhamet gibi iyi özellikler ön planda anlatılmış.