Ayırmaya Değil Birleştirmeye Geldik

  "İki gözümüz var ama bir görürüz."                                                                                                                                                                                                                                        Hz. Mevlânâ                                                                                                                                                                                                                       Kâinattaki her şeyin özü birdir. Birlik (vahdet), varlık tezahüründe çokluk (kesret) içinde sırlanmıştır. Çokluğu meydana getiren her unsur, tek tek hürmete layıktır. Zira her birinde "Bir"liğin kokusu vardır.                                                                                    Kültür hamuru büyük tevhid ustalarının, uluhiyyeti temaşa eden ve ubudiyet ile taçlandıran gönül erlerinin görüşleri ile yoğrulan toplumlarda barış, hoşgörü ve anlayış hâkim olur; aksi halde ise kavga, tahammülsüzlük ve savaş hüküm sürer.                                                                                                                                    İslam dünyasının birlik fikrinden neden bu kadar uzaklaştığının sebebini irdeleyen Ayırmaya Değil Birleştirmeye Geldik, Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç’la muhtelif zamanlarda yapılan söyleşilerden oluşmaktadır. İki ana bölümden oluşan kitabın birinci bölümünde, âriflerin bakışıyla İslam ahlakı ve tasavvufî meseleler ele alınmıştır; ikinci bölümünde ise İslam dünyasının iki büyük akımı olan Sünnîlik ve Şiîlik arasındaki ihtilafların nasıl en aza indirileceği derdine düşen yazılar bulunmaktadır. İslam kisvesi altında birbiriyle savaşan, gerçek İslam’ı temsil etmekten çok uzak akımların, âriflerin tevhid anlayışına uzak düşüşümüzle ortaya çıktığı hakikatine vurgu yapan bu satırlar, “Allah'ım! Müslümanların kalpleri arasını birleştir,” duasına gönülden söylenen bir "âmin" gibidir. 

İslam dünyasında büyük kargaşaların ve sevgisizliğin hakim olduğu günümüzde güncel meselelere dair sorulan soruları sûfî kimliğiyle cevaplayan Mahmud Erol Kılıç elle tutulur, gönülle hissedilir meselelere parmak basıyor. Bu yüzden eser tasavvuftan ziyade aktüel kitaplığına yakın duruyor. Mezhep, tarikat gibi alt kimliklerin ana inanç yerine geçmesinde etken olan iç ve dış sebepleri irfani bir bakış açısıyla yorumluyor. Mezhep savaşlarının körüklendiği, inananların birbirine diş bilediği günümüzde kitabın her şeyden evvel "Aynı Allah'a iman ediyoruz. Nefes alın ve düşünün" mesajı verdiği için topluma şifa bir bakış açısı getirdiğini, bu yüzden ulaşabildiği kadar çok insana ulaşması gerektiğini düşünüyorum.

Kitap, klasik bir tasavvufi eser değil. İçinde güncel meselelere dair çok ezber bozan açıklamalar var. Kelimenin tam anlamıyla suya sabuna dokunan bir kitap. İslam dünyasının tevhidden uzaklaşmasında bilerek-bilmeyerek rolü olan her akım, her etken eleştirilerden payını alıyor. Yazar, Türkiye'de bu hakikatleri dile getirmeye en ehil kimselerden. Görevi gereği son zamanlarda İslam dünyasının her köşesini gezip tanıyan bir kimse. Bu yüzden yazılanlara kulak vermek lazım diye düşünüyorum.