Allah’sız Müslümanlık

“Sorgulayıp anlamaya çalıştığım, Müslüman insanı –bütün gayretlerine rağmen– geliştirmeye yetmeyen dindarlık türünün iç kıvrımlarıdır. Diliyle sürekli Allah’ı anmasına ve sürekli dini etkinliklerde bulunmasına rağmen, kendisi gibi olmayanlar üzerinde derin bir saygı ve hatta imreniş uyandıramayan Müslümanlık biçiminin, Allah’ın muradıyla örtüşeceğini düşünemiyorum. Tabii ki ‘Allah’sız Müslümanlık’ ifadesi, kâfirlik ve inkârcılık suçlaması kastıyla seçilmiş değildir. Bu isim ‘Müslüman kişinin Allah ile iletişimini geliştiremeyen dindarlık’ tanımlamasının kısaltılmışı sayılabilir. Peki, böylesi dindarlık nasıl bir şeydir?”   Yıllardır dillerden düşmeyen şiirleri, senaryoları, romanları ve politik denemeleriyle tanıdığımız Ömer Lütfi Mete’den çağımızın Müslümanlığına dair “içeriden” bir eleştiri... İslam’ı nasıl yaşıyoruz ve nasıl yaşamalıyız? Onu aslında modern hayatın kimi ihtiyaçlarına göre yeniden dizayn mı ediyoruz? İslam en son ve en mükemmel din olduğuna göre, mensupları neden yüzlerce yıldır geriliğin ve ezikliğin girdabından kurtulamıyor? Allah’sız Müslümanlık, İslam’ı yaşama sorununa dair güncelliğini hiçbir zaman yitirmeyen bir ahlaki el kitabı…  

Müslüman toplumlar açısından neredeyse son birkaç yüzyılın en temel meselelerinden biri, İslam inancına mensup insanların dünyanın hemen her coğrafyasında “başarısız” olması durumudur. Bugüne kadar siyasi, ekonomik, felsefi, ahlaki ve bilimsel pek çok farklı disiplinle ele alınan bu sorun, her seferinde yeni sorular ve yeni cevaplar doğurmaya müsait gibi görünüyor. Ülkemizde bilhassa şiirleri ve politik denemeleri ile tanınan Ömer Lütfi Mete, vicdani ve ahlaki bir sorun olarak dini ve bu çağda inancı yaşama sorunumuza eğiliyor. Ve bunlara dair ilginç sorular soruyor, tatmin edici cevaplar veriyor.

Ömer Lütfi Mete, bundan 10 yıldan fazla zaman önce İslami hassasiyetlere sahip olduğunu ilan/ikrar eden toplum kesimlerinin modern hayatın hangi dönemeçlerinde kendileriyle çelişme-çatışma yaşayacaklarını çok iyi öngörmüş. Çok iyi bir toplumsal eleştiri metni. Akademik bir dili yok ama hiç indirgemeci bir bakışı yok. Keskin bir gözlem gücüyle eleştirel zihin nasıl akıcı bir dili olan toplumsal çözümlemeler yapar sorusuna cevap mahiyetinde bir kitap. Metnin en etkileyici özelliklerinden biri de hakkaniyetli bir özeleştiri içermesi.