Ahyar Ve Ebrarın Yolu: Tasavvuf

Anadolu coğrafyasının pek çok bölgesinde irşad faaliyetinde bulunan Nakşibendiyye'nin Hâlidiyye kolu tekke ve zaviyeleri, İslam düşünce ve kültür hayatında önemli yeri olan münevverler yetiştirmiştir. İşte bu kola mensup olup Osmanlı Devleti'nin son dönemlerinde Kuzey Irak bölgesinde yaşamış Şeyh Bahâuddin Tâhâ b. Abdurrahmân el-İmâdî tarafından kaleme alınan ve orijinal adıyla kısaca Minhâc olarak bilinen Ahyâr ve Ebrârın Yolu: Tasavvuf, günümüze ulaşan tek el yazması nüshası üzerinden ilk kez Türkçeye tercüme edilen bir hal ilmi klasiğidir.    Altı bölümden oluşan ve birinci bölümü akaid ilmine dair olan eserin geri kalan tüm kısımları tasavvufun mahiyetine dair olup bu yola baş koymak isteyen sâliklere yönelik bir rehber mesabesindedir. Türk okuru için uzak olmayacak bir neşve ile kaleme alınmış olan bu değerli eser, müellifinin yakın tarihte kitlelere hitap edebilmiş bir yola müntesip büyük bir isim olması hasebiyle de ayrıca önem arz ediyor. Bunun yanında kitap, yalnızca Nakşibendî ahkâmından değil, bütün tasavvuf kültürünün ve beş ana tarikatın düsturlarından bahsediyor. Şeyh Bahâuddîn Tâhâ; Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat akaidini, sülûk ehli için tüm tarikatlarda önem verilen düsturları; tevbe, verâ, zühd, sabır, fakr, şükür, havf, recâ, tevekkül ve rıza olmak üzere on makamı, Müceddidiye-i Nakşibendiyye'nin erkânı ile Kâdiriyye ve Çeştiyye gibi yolların âdâbını detaylı bir şekilde açıklayarak okurunu kalemden kelâma irşad ediyor. 

Bu kitap, Osmanlı son dönemine tanıklık etmiş ve Kuzey Irak topraklarında yaygın bir tarikat olan Hâlidiliğin temsilini üstlenmiş bir şeyh efendiden intikal eden orijinal ve mühim bir eserdir. Hem Müceddidiyye hem de Halidiyye geleneklerinin bölge insanı üzerindeki tesirlerini bilhassa tasavvuf doktrini ve düşüncesi açısından görmek anlamında bu eserin okunması elzemdir.

Bir Nakşi-Hâlidi olan Şeyh Bahâuddîn Tâhâ tarafından yazılmış ve orijinal tek nüshası tevafuken Hakkâri'nin bir ilçesindeki bir camide bulunmuş olan bu eser, değişmekte olan bir kültürün içinde manevî kodlarına sahip çıkmaya çalışan yüce bir ruhun yansımasıdır. Ahyâr, kelime kökü olarak "Hayy" esmasından gelir ve "hayırlılar" demektir. Ebrâr ise "sadıklar", "özü sözü bir olanlar" anlamındadır. Aslında kitap, ismi ile tasavvufî düsturların mahiyetini açıklamaktadır. Ahyâr ve Ebrârın Yolu Tasavvuf aynı zamanda, hem içinde yazıldığı dönem hem de modern Türkiye coğrafyasında en çok yaygınlık kazanan tasavvufî ekollerden biri olan Hâlidiyye'ye mensup bir şeyh efendi tarafından kaleme alınmış olan tek nüshalık nadir bir Arapça el yazmasının notlarla detaylandırılarak günümüz Türkçesine kazandırılmış hali olması hasebiyle oldukça önemli bir konumda bulunuyor.